الهام اسدی (گروه معماری، علوم تحقیقات فارس، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران. گروه معماری، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران)
علی بامداد (پژوهشگر دوره دکتری، مرمت ابنیه تاریخی، مدرس مدعو دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران)
چکیده:
مشکل انرژی امروزه یکی از مشکلات اساسی تمامی کشورهای جهان، به خصوص کشورهای در حال توسعه می باشد. از یک سو مصرف روزافزون انرژی حاصل از سوخت های فسیلی به واسطه انتشار آلاینده های حاصل از احتراق آن ها و افزایش دی اکسید کربن در اتمسفر و پیامدهای ناشی از آن، جهان را با تغییرات تهدید آمیزی روبه رو ساخته است و از سوی دیگر محدودیت منابع فسیلی، غیر قابل تجدید پذیر بودن این منابع و افزایش قیمتها موجب گردیده است تا توجه بیشتری به بهینه سازی مصرف انرژی شود. بهای انرژی تنها هزینه نقدی که برای آن می پردازیم نیست، بلکه هزینه ای است که کل نظام اقتصاد ملی و حتی اقتصاد جهانی برای آن می پردازیم. استفاده از انرژی های طبیعی، به ویژه انرژی خورشیدی در ساختمان به صرفه جویی در مصرف سوخت و مهم تر از آن به افزایش کیفیت بهداشت و سالم سازی محیط زیست منتهی می شود. اما آنچه مطرح است، تبدیل انرژی خورشیدی به سایر انرژی های متداول و مورد نیاز بشراست. باتوجه به پیشرفت معماری و نیاز انسان به رویکردهای جدید، معماری خورشیدی می تواند انسانها را به دنیایی جدید رهنمون سازد. معماری خورشیدی مسیری است برای رسیدن به معماری پایدار و استفاده بهینه از ابزارها و امکانات فعلی بدون آنکه نیاز آیندگان به خطر بیافتد. در این مقاله سعی شده است، اصول کاربردی استفاده از فناوری انرژی خورشیدی به منظور بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان مطرح شود و در پایان راهکارها و پیشنهادات اجرایی در طراحی نیز به منظور صرفه جویی انرژی در ساختمان ارائه گردیده است. روش تحقیق این مقاله با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به صورت توصیفی- تحلیلی با تکنیک تحلیل محتوا می باشد.