پوپک پورسیستانی (دانشجوی دکتری معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین الملل کیش)
مازیار آصفی (دانشیار گروه معماری، دانشگاه هنر اسلامی تبریز)
پونه پورسیستانی (دانشجوی دکترای معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد کرج)
سیامک پناهی (استادیار گروه معماری ، دانشگاه آزاداسلامی ، واحد ابهر)
چکیده:
این پژوهش به تحلیل وبررسی تأثیرآموزش دیجیتال درخلاقیت دانشجویان معماری می پردازد.آموزش دیجیتال جنبشی درعرصه معماری است تا با ارتباط معماری و علوم دیجیتال زمینه ای برای خلق و نوآوری بیشتر فراهم گردد و معماردرفضای دیجیتال از قیدوبندهای طراحی فضای معماری با روشهای رایج گذشته وکندی کار با ابزارهای ترسیمی قبلی در عصرکنونی رها گشته و جزئیات تصور شده یک طرح را پیشاپیش به تصویر می کشد. همچنین این ابزار با استفاده از تکنولوژی و امکانات پیچیده گرافیک در رایانه توانایی هایی را جهت افزایش قدرت خلاقیت، تجسم بهتر اجسام و فرم های نامتعارف معماری و سرعت بخشیدن به انجام کار در اختیار دانشجویان معماری قرارداده و به آنها این فرصت را می دهد تا مراحل تولد تفکر را تا تجسم آن بطور واضح رویت کنند.
روش تحقیق در این پژوهش روش تحلیلی محتوایی کیفی متون و نیز روش اکتشافی یا بطورخلاصه روش تحلیلی اکتشافی است. نتایج این مطالعه ضرورت تدوین مبانی و راهکارهای لازم جهت بالا بردن کیفی نحوه آموزش دیجیتال معماری در راستای آفرینش خلاق در طراحی معماری و زمینه سازی شرایط مطلوب درآموزش فرایندهای طراحی معماری را نشان می دهد.